Εκδίδονται τα πρώτα έντυπα μουσικά βιβλία

Βουκουρέστι. Ανασταηματάριον και Στιχηράριο του Πέτρου Πελοποννήσιου, μεταγραμμένα στη Νέα Μέθοδο από τους Χρύσανθο της Μαδύτου, Γρηγόριο Λευίτη και Χουρμούζιο Γιαμαλή. Η Νέα Μέθοδος, μεταρρύθμισε και απλοποίησε την ελληνική σημειογραφία, επιτρέποντας ταυτόχρονα, τόσο τη μεθοδική της διδασκαλία, όσο και για πρώτη φορά στην ιστορία, την τυπογραφία της. Η Νέα Μέθοδος υιοθετήθηκε επίσημα από το Πατριαρχείο το 1814 και βασίστηκε αφενός σε ότι αφορά τον ρυθμό στην παράδοση των εξηγήσεων [διαδικασία παραδοσιακής προφορικής και γραπτής ερμηνείας της παλαιάς βυζαντινής μουσικής σημειογραφίας, αποσκοπώντας στην παραγωγή και καταγραφή του μέλους] και αφετέρου σε ότι αφορά στο ρυθμό στη δυτική σημειογραφία. Η νέα αυτή απλοποιημένη σημειογραφία περιόρισε τη χρήση των νευμάτων [συμβόλων κίνησης της μελωδικής γραμμής], καθώς και τον μεγάλο αριθμό σύνθεσής τους και εισήγαγε τη χρήση διαστολών για το συμβολισμό της διάρκειας των φθόγγων. Τα πρώτα τυπογραφικά στοιχεία των ελληνικών νευμάτων κατασκευάστηκαν στο Βουκουρέστι από τον απόφοιτο της Τέταρτης Πατριαρχικής Μουσικής Σχολής, Πέτρο Εφέσιο, σε συνεργασία με το χρυσοχόο Σεραφείμ.

*Η εξήγηση είναι η διαδικασία παραδοσιακής προφορικής και γραπτής ερμηνείας της παλαιάς βυζαντινής μουσικής παρασημαντικής, με σκοπό την παραγωγή και καταγραφή του μέλους (ηχητικού αποτελέσματος).