Το γεγονός της ίδρυσης της Φιλαρμονικής Εταιρείας της Κέρκυρας, καθώς και όσων άλλων ακολούθησαν, συνδέεται άμεσα με την αυξανόμενη εθνική συνείδηση των Επτανησίων, οι οποίοι θεωρούσαν ντροπιαστικό το γεγονός να συνοδεύουν τις λιτανείες των Ελλήνων Αγίων οι αγγλικές και γαλλικές μπάντες. Το 1841, για πρώτη φορά στη λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνος έπαιξε ελληνική μπάντα, η οποία ξεσήκωσε θύελλα ενθουσιασμού στο πλήθος. Από τη συγκεκριμένη ημερομηνία και μετά η Φιλαρμονική απέκτησε και μουσική σχολή, το πρόγραμμα σπουδών της οποίας κατέστρωσε ο Μάντζαρος. Η σχολή διέθετε τάξη ανώτερων θεωρητικών και σύνθεσης, τάξη πνευστών και χορωδίας, για την προετοιμασία των μελών της μπάντας και των χορωδιών (ή και των εκκλησιαστικών χορών), καθώς και σχολές εγχόρδων και πιάνου. Συχνά οι μουσικοί της Φιλαρμονικής ενίσχυαν εκτελεστικά τους θιάσους όπερας που επισκέπτονταν το νησί.