Τα πολύτοπα αποτελούν μια σειρά από πολυμεσικές εγκαταστάσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου, στα οποία η μουσική συνδυαζόταν με οπτικά ερεθίσματα σε συγκεκριμένους, ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Από τις πιο γνωστές εγκαταστάσεις του είδους είναι αυτή στο κτίσμα των Ρωμαϊκών Θερμών του μουσείου Cluny, στο πλαίσιο του πρώτου φθινοπωρινού φεστιβάλ του Παρισιού το 1972. Σε αυτήν την εγκατάσταση, όπως και σε άλλες παρόμοιες που έγιναν σε ανοικτούς αρχαιολογικούς χώρους όπως στην Περσέπολη στο Ιράν το 1971 και στις Μυκήνες το 1978, είναι εμφανής η αντιπαραβολή του αρχαίου με το νέο και την τεχνολογία. Για το Πολύτοπο των Μυκηνών, ο ίδιος ο Ξενάκης αναφέρει: Πολύτοπο είναι ένα σύμφυρμα από πολλούς τόπους, συμβολή πολλών τόπων. Λέγω δε τόπο, με τη γενική σημασία, την αφηρημένη, την πρακτική,﮲ την πραγματική: τόπος γεωγραφικός, τόπος καλλιτεχνικός –της μουσικής ας πούμε– ,του φωτός, τόπος της ιστορίας, τόπος της ποιήσεως –εδώ ιδιαίτερα– κ.ο.κ. […] οι Μυκήνες αντιπροσωπεύουν έναν από τους πρώτους πολιτισμούς της Ελλάδος και ο πολιτισμός αυτός ήταν ξεχωριστός και εξαιρετικά ωραίος. […] Ο πολιτισμός αυτός με έκανε να σκεφτώ όταν ξαναήρθα, ότι θα ήταν ενδιαφέρον να γίνει ένα ξεκίνημα ώστε να ξαναζωντανέψει […]