Ο συγγραφέας της βιωματικής γραφής και της πρωτοπρόσωπης αφήγησης διέπρεψε στο υβριδικό είδος που ο ίδιος ονομάζει «πεζογράφημα». Εξομολογητικός και αυτοβιογραφικός τόνος, εκμηδένιση της μυθοπλασίας, παρατηρητικότητα, ευθύβολη επιγραμματικότητα, προφορικότητα και αγάπη για τη λαϊκότητα είναι στοιχεία του έργου του Γιώργου Ιωάννου (1927-1985), που κινήθηκε μπροστά από την εποχή του. Οι αρετές της βιωματικής
γραφής αναδεικνύονται στα πεζογραφήματά του για την προσφυγική Θεσσαλονίκη. Υπαινικτικά ερωτικός ανακάλεσε μνημονικά την παιδική και εφηβική του ηλικία, το αίσθημα ενοχής και αμαρτίας που βγαίνει από το κλίμα των κατηχητικών. Κατάγεται απευθείας από τον Καβάφη και τον Παπαδιαμάντη.