Ο Χιώτης συνθέτει το τραγούδι Ηλιοβασιλέματα σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ερμηνεύοντάς το με τη Μαίρη Λίντα. Από τότε σηματοδοτείται η ένταξη του μπουζουκιού στα σαλόνια της Αθήνας. Το παραδοσιακό ρεμπέτικο αρχίζει να πέφτει στην αφάνεια. Αρχίζουν να κυριαρχούν χορευτικοί ρυθμοί που φέρνουν νέο τρόπο διασκέδασης στις μεγάλες πίστες των κέντρων διασκέδασης. Αρχίζει το σπάσιμο πιάτων στο πλαίσιο μιας νέας φυγής από την σκληρή μεταπολεμική και μετα-εμφυλιακή πραγματικότητα, παράλληλα με μια στροφή προς τις ανατολίτικες και αραβοπερσικές επιρροές, απότοκο του αντίκτυπου που έχει στις λαϊκές μάζες ο ινδικός κινηματογράφος. Αρκετοί συνθέτες παίρνουν ινδικές μελωδίες, τις επενδύουν με ελληνικούς στίχους και τις περνούν στη δισκογραφία.