Ο Βάλιας Σεμερτζίδης ανεβαίνει στο βουνό για να απεικονίσει το έπος της Εθνικής Αντίστασης

«Άλλοι κρυφά, άλλοι φανερά, οι Έλληνες καλλιτέχνες συμπονέσανε με το κοντύλι, ιστορήσανε τα πάθη του Λαού, βοηθήσανε με το καλέμι του χαράκτη, που έγινε στα χέρια τους όπλο κοφτερό, στον αγώνα του», έλεγε μετά την Απελευθέρωση ο Σπύρος Βασιλείου, αναφερόμενος στην άνθηση της χαρακτικής τέχνης στα χρόνια της Κατοχής. Οι αγώνες δεν δόθηκαν όμως μόνο στο χαρτί ούτε μόνο στην Αθήνα. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε εκείνους που άφησαν τις πόλεις και ανέβηκαν στο βουνό, κάνοντας πράξη τον πόθο για λευτεριά, όπως οι ζωγράφοι Βάλιας Σεμερτζίδης και Δημήτρης Γιολδάσης, οι φωτογράφοι Σπύρος Μελετζής και Κώστας Μπαλάφας, οι οποίοι με τα έργα τους έδωσαν μια εμβληματική εικόνα της αντάρτικης ζωής (στη φωτογραφία του Μελετζή, ο Σεμερτζίδης ζωγραφίζει έναν αντάρτη). 

Ο Βάλιας (Βαλεντίνος) Σεμερτζίδης (1911-1983) γεννήθηκε στο Κρασνοντάρ του Καυκάσου. Το 1922 η οικογένειά του ήρθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε αρχικά στη Δραπετσώνα και κατόπιν την Παλιά Κοκκινιά. Ο Σεμερτζίδης σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών με τον Κωνσταντίνο Παρθένη, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ. Στις αρχές του 1944 ανέβηκε στο βουνό (στη Βίνιανη Ευρυτανίας και κατόπιν στα Άγραφα) προκειμένου να ζωγραφίσει τους μαχόμενους αντάρτες αλλά και απλούς ανθρώπους του βουνού.